به نقل از «خبرگزاری برنا»

راز خطرناک ماموریت آپولو افشا شد!

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۵۸۹۵۲

یک تحقیقات جدید نشان می‌دهد پروتکل‌های بازگشت در مأموریت فضایی شاخص «آپولو ۱۱»، به آن اندازه که گفته شده بود ایمن نبودند. این پروتکل‌های مهم باید برای ماموریت‌های آینده به مقصد مریخ در نظر گرفته شوند.

خبرگزاری برنا؛ در تابستان سال ۱۹۶۹ پس از اینکه «نیل آرمسترانگ»، «باز آلدرین» و «مایکل کالینز» یک جهش بزرگ را برای بشریت انجام دادند و برای اولین بار در تاریخ بشر قدم روی خاک فرازمینی گذاشتند، دوباره در فضاپیمای خود جمع شدند و به زمین بازگشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا در حالی به این فضانوردان خوش‌آمد گفت که آنها در اتاق قرنطینه ماه ناسا حضور داشتند. این اتاق قرنطینه به منظور محافظت از سیاره زمین در برابر هرگونه عامل بیماری‌زای آخرالزمانی ماه، به طور ویژه ساخته شده بود. از این دیدار، یک عکس مشهور نیز گرفته شد.

اما اکنون و بیش از نیم قرن بعد، پژوهشی که در «دانشگاه جورج‌تاون» انجام شده است، نشان می‌دهد که این تلاش‌های دفاع از سیاره احتمالا بیهوده بوده‌اند و نیکسون به احتمال زیاد در معرض خطر قرار داشته است.

«داگومار دگروت» پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: پروتکل قرنطینه آپولو تا اندازه‌ای که پیشتر ناشناخته بود، احتمالا به مشکلات متعدد مهار آلودگی دچار بوده است که اگر میکروارگانیسم‌های قمری واقعا وجود داشتند، احتمالا بیوسفر زمین را در معرض آلودگی قرار می‌داد.

اگرچه ناسا آن شکست را محاسبه کرده بود اما وجود نداشتن میکروارگانیسم‌های قمری، یک شانس بزرگ به شمار می‌رفت. ناسا از این خطر خبر داشت و می‌دانست ماه ممکن است میزبان میکروب‌های بیگانه باشد که می‌توانند زمین را با تخریب زیستی یا تب قمری ویران کنند. چنین تهدیدهای غیر قابل کشفی می‌توانند عامل پایان یافتن جهان باشند. با وجود این، دانشمندان از این موضوع نیز خبر داشتند که احتمال وجود حیات میکروبی روی ماه بسیار اندک است.

دگروت استدلال می‌کند که به رغم هزینه کردن بیش از ۱۰۰ میلیون دلار برای تلاش‌های ضد آلودگی در دهه ۱۹۶۰، پروتکل پس از بازگشت ماموریت آپولو مملو از خطاهایی بود که از دید عموم پنهان ماندند. برای مثال، محفظه فلزی براقی که آرمسترانگ و خدمه از آن به بیرون نگاه می‌کردند، بیشتر جنبه نمایشی داشت.

ده‌ها میلیون نفر به یک مرکز قرنطینه پیشرفته موسوم به «آزمایشگاه دریافت قمری»(LRL) انتقال یافتند که در آنجا برخی از تجهیزات استریل‌کننده، ترک خورده یا در حال ذوب شدن بودند. لباس‌های فضانوردان نیز نشت کرده بودند و همه طرف‌های دخیل در ماموریت به زودی متوجه شدند که گرد و غبار ماه همه جا وجود دارد و تمیز کردن آن غیرممکن است.

خود آزمایشگاه نیز نسبتا ناموفق بود زیرا به فضانوردان دستور داده شد که پس از بازگشت، دریچه شاتل خود را در اقیانوس آرام باز کنند تا هرگونه عامل بیماری‌زا به بیرون سرازیر شود.

اولویت‌بندی تهدیدها

برای ناسا، همه این اقدامات از یک طراحی بزرگ‌تر سرچشمه می‌گرفتند. مقامات این آژانس فضایی، از نقص‌های پروتکل آگاهی داشتند اما مدت‌ها پیش تشخیص داده بودند که عوامل بیماری‌زای قمری، یک احتمال دور هستند و اگر به زمین سفر کنند، قرنطینه‌ها به هر حال احتمالا بی‌فایده و محکوم به شکست خواهند بود.

در عوض، مدیران و مهندسان ناسا زمان خود را به رفع کردن نقص‌های فنی اختصاص دادند که احتمال داشت موفقیت آپولو ۱۱ در فضا را به خطر بیندازند. دگروت گفت: آنها توانستند خطراتی را که با احتمال بالا در کمین فضانوردان و ماشین‌ها بودند، به جای خطرات کم‌احتمال برای جامعه آمریکا اولویت‌بندی کنند.

این روایت عصر فضا که نشان می‌دهد دانشمندان از تهدیدات بعید به نفع فاجعه‌های کم‌خطر اما محتمل‌تر چشم‌پوشی کرده‌اند، در مأموریت‌های دهه آینده به مقصد مریخ، مهم به نظر می‌رسد زیرا کشورها بار دیگر برای پرتاب انسان به یک مقصد مهم که این بار سیاره سرخ است، رقابت می‌کنند. مریخ یک سرزمین کیهانی است که به مراتب بیشتر از ماه می‌تواند میزبان حیات بیگانه باشد. پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که میکروب‌ها ممکن است ۳.۵ میلیارد سال پیش در زیر پوسته مریخ متولد شده و هنوز هم زیر سطح یخی آن مدفون باشند.

دگروت خاطرنشان کرد: فلسفه اساسی تقابل احتمال و بعید بودن، صرف نظر از مقیاس پیامد، اغلب در مورد سه عرصه سلاح‌های هسته‌ای، هوش مصنوعی و تغییرات آب و هوایی به کار می‌رود که با پیشروی به دهه ۲۰۳۰، بیش از هر زمان دیگری پرشور و خطرناک می‌شوند.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: تغییرات آب و هوایی خاک سیاره شاخص علم و فناوری مریخ آپولو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۵۸۹۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«برمودا» همه رازها را افشا می‌کند حتی راز آقای مجری!

روزهایی که حرف از پناهندگی کامران نجف‌زاده به گوش می‌رسید پای گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای برنامه‌ای تلویزیونی با اجرای او به میان آمد. حالا او در «به وقت پیدا شدن» راز سر به مُهر خود را نیز افشا کرد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «برمودا» با شعار به وقت پیدا شدن از آخرین روز دی‌ماه سر از شبکه نسیم درآورد. شاید برای کسانی که همواره این نکته را در فضای‌مجازی مطرح می‌کردند «کامران نجف‌زاده» در آمریکا پناهنده شده، حضور او روی آنتن شبکه نسیم با یک برنامه گفت‌وگومحور تعجب‌برانگیز بود.

اما این لازمه «برموداست» که پرده از راز مگوی شخصیت‌ها برمی‌دارد. از خود مجری شروع کرد که دیگر نیاز نبود نجف‌زاده بگوید این همه خبر و جوّسازی رسانه‌ای بود؛ مثلاً من هیچ‌وقت به فکرِ مهاجرت از ایران نبودم چه برسد به پناهندگی!

شاید نکته جالب این برنامه همین صراحت‌ها باشد که میهمانان دیگر پاسخ‌های تکراری ندهند به سؤالاتی که شاید گهگاه در برخی برنامه‌ها شنیده باشیم. اینجا همه از چیزهایی می‌گویند که تاکنون نگفته‌اند. جذابیت برنامه هم در همین‌جاست. شاید به همین دلیل باشد این برنامه رقیب «مهمانی» ایرج طهماسب است.

سریال‌های جدید تلویزیون/ از بدل و آقای قاضی تا هشت‌پا و رویان

شاید می‌توان به این نکته اشاره کرد که تغییر مسیر کامران نجف‌زاده از خبرنگاری به سمت اجرای یک برنامه تاکشو تصمیم درستی بوده است. اگرچه برخی در همان ابتدا می‌گفتند ای‌کاش نجف‌زاده با یک تاکشوی هاردتاک یا به عبارتی یک برنامه گفت‌وگومحور صرفاً سیاسی و اجتماعی با سؤالات چالشی به تلویزیون برمی‌گشت.

مخاطب با شنیدن نامِ «برمودا» و اجرای نجف‌زاده ابتدا تصور می‌کرد، میهمانان با چالش‌هایی که مجری و تیم برنامه ایجاد می کنند، غرق و قربانی می‌شوند، به ویژه در دوره‌ای که در برخی برنامه‌ها، جنجال و مچ گیری بر اصل گفت‌و‌گو ارجحیت دارد.

اما تجربه «برمودا» این نکته را نشان می‌دهد مخاطب امروز به برنامه‌های گفت‌وگومحور سرگرم‌کننده نیاز دارد. یعنی می‌توان برنامه‌ای سیاسی و اجتماعی طراحی کرد و میهمانانی هم داشت اما هم چالش در آن برنامه ایجاد شود و هم فضایِ سرگرم‌کننده‌ای برای مخاطب به ارمغان آورد. با پخش برنامه، مخاطبان دریافتند که میهمانان، فرصت بیان حرف‌ها و نظرات مختلفی دارند و مهم‌تر اینکه تحلیل اشتباه دیگران درباره خود را نیز اصلاح می‌کنند.

چنین اتفاقی در قالب سؤالات مجری و گروه نویسندگان رخ می‌دهد و آن‌ها مسیر مصاحبه را طوری طراحی می‌کنند که بخش زیادی از پرسش‌ها رفتار، گفتار و طرز تفکر میهمان را نشانه می‌رود. با این حساب «برمودا» بیش از آن که در پی چالش باشد، زمینه‌‌ای مناسب را برای «گفت‌و‌گوی با احترام» فراهم می‌کند.

پرسیدن سوالات خنده‌دار یا به اصطلاح فان توسط مجری از میهمانان در زمان انجام مصاحبه و چاپ صفحه اول روزنامه با عکس و تیتر میهمان در پایان برنامه، سبب شده است تا مخاطبان عام شبکه نسیم، تا پایان برمودا را دنبال کنند.

دعوت از چهره‌های مختلف سیاسی، ورزشی، هنری و غیره با هر گرایش و عقیده‌ای، یکی دیگر از امتیازهای برنامه برمودا است؛ برنامه برمودا در زمان‌های مختلف از گرایش‌های مختلف میهمان دعوت می‌کند تا مخاطب تنوع در برنامه‌سازی و محدود نبودن آن را حس کند.

ناگفته نماند پیشینه مطبوعاتی و ژورنالیستی کامران نجف‌زاده نیز به کمک برنامه برمودا آمده و سبب شده است، مخاطب گفت‌وگوهای متفاوتی را ببیند که خبری از سوالات تکراری و کلیشه‌ای نیست.

کامران نجف‌زاده که با گزارش هایی در بخش خبری 20:30 شبکه دوم سیما، نامی برای خود دست و پا کرد و سپس به عنوان خبرنگار صدا و سیما به آمریکا اعزام شد، با همان بیان و ارائه ژورنالیستی و ‌ایهام‌ها و استعاره‌های فراوان، میهمان را پای گفت‌وگو می‌نشاند.

مجموعه این عوامل سبب شده است، تا برنامه برمودا یکی از برنامه های موفق صدا وسیما در این ایام لقب بگیرد.

اگرچه برخی در این میان شاید به انتقاد از این برنامه،  آن را یک برنامه تقلیدی از نوع خارجی و به نوعی مشابه‌سازی فرض کنند اما همین که تولیدکنندگان چنین برنامه‌ای جرأت کرده‌اند که برنامه‌ای با حال و هوای جدید و نه صرفاً چالشی بلکه یک برنامه گفت‌وگومحور صادقانه و بدون پرده را با شخصیت‌ها و میهمانان برنامه تولید کنند خود جای قدردانی دارد.

چرا که یک بدعت و نوآوری در نوع برنامه‌سازی در صداوسیما به شمار می‌رود که در کمتر برنامه تلویزیونی گفت‌و‌گومحور تاکنون شاهد آن بوده‌ایم و درواقع از این منظر قابل تأمل و تفکر است. اگرچه در فواصل برنامه کامران نجف‌زاده به عنوان مجری سعی می کند که با  میهمان برنامه و  با اطلاعاتی که از وی دارد او را غافلگیر کند.

نگاهی به برنامه رمضانی شبکه افق با کارشناس «وقت سحر»

اما صحبت‌های بدون پرده و کم‌حاشیه باعث می‌شود که میهمان برنامه خودرا غریبه حس نکند و به راحتی وارد یک گفت‌وگوی صمیمی شود و حتی در برخی موارد حرف‌های ناگفته‌ای را هم بر زبان می‌آورد که برای مخاطب تازگی دارد. شاید در کنار مجری و ویترین اصلی برنامه، اگر کسی «برمودا» را ببیند و نگاهی به تیتراژ بیندازد، نام‌های آشنایی چون محمدرضا شهیدی‌فر و محسن نجفی‌سولاری به چشم می‌خورد که به نظر می‌رسد قطعاً نقش مهمی داشتند.

لازم است تلویزیون در عصر کنونی به جایِ دعوت از میهمانان تکراری و طراحی پرسش و پاسخ‌های تکراری و کلیشه‌ای، با خلاقیت و نوآوری به فکرِ ساخت برنامه‌هایی برود که سرگرم‌کننده باشند. حتی اگر قرار است گفت‌وگومحور و چالشی باشند. 

در میانِ این همه رئالیتی‌شو که معلوم نیست چرا آن‌قدر زیادهستند، می‌توان برنامه‌های گفت‌وگومحور اندیشه‌ای درست و عمیق مثلِ کار جدید رضا درستکار در شبکه نمایش‌خانگی که ایام ماه رمضان و پس از آن بازدیدکننده‌های بسیاری دارد، طراحی کرد. 

یا «برمودا» کامران نجف‌زاده توانست در این فضا خوب دیده شود. حتی مسابقه‌ها و برنامه‌های دیگری طراحی شوند که همه یک دفعه به شکل مافیا درنیایند و یا پدرخوانده‌هایی که یک به یک با رنگ و لعاب می‌آیند و می‌روند و اتفاقی هم برای آنها نمی‌افتد. 

امروز مخاطب حتماً بیننده برنامه‌هایی می‌شود که خلاقیت و نوآوری را در آنها ببیند نه اینکه شاهد و ناظر برنامه‌هایی باشد که علاوه بر کپی و تقلید پررنگ، همه‌چیز را چند سال قبل در برنامه‌ای دیگر دیده باشد. حتماً «خندوانه» و «دورهمی» و امثالهم بدون استفاده از خلاقیت و نوآوری دیده نمی‌شوند همچنان که مهران مدیری برای بازگشت با یک برنامه سراغِ اتفاقی جدید به نام «اسکار» رفت.

انتهای پیام/